Parafia p.w. św. Małgorzaty Panny i Męczenniczki

Kościół w Śmiłowie powstał ponad sto lat temu – w 1905 roku, a jego budowa trwała zaledwie jeden rok. Ale katolicka parafia śmiłowska ma o wiele dalej w przeszłość sięgającą historię. Pierwsza wzmianka o jej istnieniu pochodzi z 1490 r. Przypuszcza się jednak, że mogła ona istnieć już w XIV, a nawet w XIII wieku. Śmiłowo było wówczas królewszczyzną w starostwie ujskim. Pierwszy drewniany kościół wyposażali więc królowie. W zachowanym z dawnych czasów spisie proboszczów odnaleźć można nazwisko ks. Andrzeja Staszica, brata słynnego Stanisława.

W 1836 roku powstał kościół murowany z tak zwanego muru pruskiego. Była to budowla nietrwała i dlatego w 1904 roku ówczesny proboszcz ks. Klemens Prandtke rozpoczął budowę nowej świątyni. W 1904 r. w XII niedzielę po Zielonych Świątkach – 14 VIII został pod główny ołtarz położony kamień węgielny. Budowa trwała zaledwie jeden rok. Kościół otwarty został w 2005 roku.

Są też w jego historii karty patriotyczne. W okresie międzywojennym stanowił nadgraniczny szaniec dowodzący katolickiego i polskiego charakteru ówczesnego pogranicza. Za sprawą proboszcza ks. Ignacego Geldnera stał się symbolem walki w obronie polskości tych ziem zagrożonych germańską ekspansją. (zobacz też /bohater.htm )

†

Śmiłowski kościół, choć jest jak na polskie warunki świątynią nową, może zainteresować najbardziej wybrednego konesera sztuki. Wybudowany w stylu neogotyckim zaskakuje okazałą facjatą zachodnią z trzema gotyckimi portalami. „Wewnątrz – pisze o nim ze znawstwem i pasją ks. Jerzy Ptach – na uwagę zasługuje krzyżowo-żebrowe sklepienie w prezbiterium oraz gotycki wystrój: ołtarze, konfesjonały, stacje Drogi Krzyżowej itp. Można tu podziwiać wspaniałe elementy stylu gotyckiego jak: wieżyczki i wimpergi wieńczone żabkami i kwiatonami, konsole podtrzymujące figury świętych oraz rozety i liczne maswerki powtarzające się w całym wystroju kościoła. W prezbiterium znajdują się dwa cenne witraże ze scenami Narodzenia i Wniebowstąpienia.

Najstarszym zabytkiem, liczącym 500 lat, jest figura św. Małgorzaty, znajdująca się w głównym ołtarzu (w Muzeum Archidiecezjalnym w Gnieźnie znajdują się nasze figury: P. Jezusa Ukrzyżowanego, Zmartwychwstałego, św. Jana Ap., św. Stanisława BM i św. Mikołaja). Najstarszy dzwon „Mikołaj” (250 kg) z roku 1626 głosi chwałę Bożą w towarzystwie „Rafała” (269 kg) i „Małgorzaty” (153 kg) z roku 1988.”

rys. Krystyna Noska (do kupienia w redakcji, tel. 603983622)

Patronką kościoła jest św. Małgorzata Panna i Męczenniczka, ale za sprawą ks. Jerzego Ptacha kościół w Śmiłowie stał się też ośrodkiem kultu maryjnego. Zachowało się tu bowiem jedyne w archidiecezji Bractwo Szkaplerza Karmelitańskiego, które powstało w 1675 roku, o czym zaświadcza zachowany akt erekcyjny. „W poprzednim kościele – pisze ks. Ptach – w głównym ołtarzu znajdował się duży obraz Matki Bożej Szkaplerznej; w obecnym zaś w bocznym ołtarzu jest łaskami słynąca figura M. Bożej Szkaplerznej. W monstrancji z 1729 r. relief M.B. Szkaplerznej zajmuje centralne miejsce.”

Przed kościołem znajdują się głazy z kamieniami z góry Karmel, z Czernej oraz z Aylesford, gdzie w roku 1251 Matka Boża objawiła św. Szymonowi Stock’owi Szkaplerz.

W 2000 roku ze względu na tradycję parafii i żywy kult NMP z Góry Karmel, abp Henryk Muszyński nadał jej drugi tytuł: Matki Bożej Szkaplerznej.

†

Żegnając internautów, którzy odwiedzili stronę internetową jego parafii, ks. Jerzy Ptach pisze:

„W Śmiłowie można się zadumać nad swym stosunkiem do Matki Bożej, która pod Krzyżem została Twoją Matką, a teraz pragnie Cię okryć płaszczem swej opieki. Aby to dzisiejsze wirtualne spotkanie sprowadziło Cię do naszej świątyni i pozwoliło włączyć Cię do wielkiej rodziny szkaplerznej, już dziś oddajemy Cię pod opiekę naszej Śmiłowskiej Pani.”

Kontakt: 64-811 Śmiłowo 48, tel. (67) 2838714

.