Jubileusz kaczorskiej parafii

17 maja, 2017

KACZORY. Ostatnie dni obfitowały w ważne wydarzenia o charakterze religijnym. W minioną niedzielę w Parafii p.w. św. Andrzeja Boboli w Kaczorach do Pierwszej Komunii Świętej przystąpiło 40. dziewcząt i chłopców. W poniedziałek rozpoczął się tzw. „Biały tydzień”, w czasie którego dzieci, ubrane w stroje komunijne, codziennie uczestniczą w Mszy Świętej.

Wczoraj wydarzenie to miało szczególny charakter. W starym kościele odbyły się bowiem uroczystości odpustowe ku czci Patrona Św. Andrzeja Boboli. Obchodzony jest też jubileusz 50-lecia parafii. Z tej okazji Sumę odpustową odprawił ks. Senior Kanonik Józef Starczewski. Po mszy odbyła się też procesja wokół kościoła z udziałem parafian i dzieci komunijnych…













Warto pokrótce przypomnieć sylwetkę Patrona kaczorskiej parafii:

Święty Andrzej Bobola urodził się w 1591 roku w Strachocinie koło Sanoka w uboższej gałęzi rodu Bobolów. Jego ojciec był dzierżawcą sołectwa strachockiego wchodzącego w skład dóbr królewskich. W latach 1606-1611 studiował w szkole jezuickiej w Braniewie, następnie wstąpił do zakonu jezuitów w Wilnie. Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie Wileńskim, ale nie zdał ostatniego, najważniejszego egzaminu. Po otrzymaniu święceń kapłańskich pełnił służbę duszpasterską w Nieświeżu, Wilnie, Bobrujsku, Płocku, Warszawie, Łomży i Pińsku, gdzie ze względu na swą działalność kaznodziejską zyskał miano „apostoła Pińszczyzny”. 16 maja 1657 roku podczas powstania Chmielnickiego dostał się we wsi Peredil w ręce Kozaków. Zamęczono go na śmierć w Janowie Poleskim.

Kult tego świętego rozwinął się od 1702 roku, gdy ukazał się rektorowi Kolegium Pińskiego i polecił odnaleźć swoją trumnę. Gdy to uczyniono i odkryto trumnę, ze zdumieniem stwierdzono, że umęczone ciało zachowało się w doskonałym stanie. Zaczęło się wtedy pielgrzymowanie do jego grobu. Zmumifikowane naturalnie zwłoki Boboli przez długie lata otaczane były czcią w kościele parafialnym w Połocku. W 1922 roku bolszewicy zabrali je, jako „osobliwość” z racji dobrego stanu mumifikacji do Gmachu Higienicznego Wystawy Ludowego Komisariatu Zdrowia. W maju 1924 relikwie – jako rodzaj „zapłaty” za pomoc w czasie głodu – przekazano Stolicy Apostolskiej, od 17 czerwca 1938 roku znajdują się w Warszawie, w 1988 roku złożono je w nowo wybudowanym Sanktuarium Św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej.

W Dziembowie z dziada pradziada